Trinidad en Tobago

Trinidad en Tobago

Zoals jullie wisten zijn Tes, Dirry en ik de afgelopen 2 weken heerlijk op vakantie naar Trinidad en Tobago geweest! Normaal gezien zou Irvin ook mee gaan, maar er waren enkele problemen met zijn paspoort waardoor hij er op donderdag achter kwam dat hij niet mee kon gaan. Wij hebben snel Edith gebeld en tuurlijk wilde zij graag mee!! Via het vliegveld geïnformeerd naar beschikbare plaatsen in het vliegtuig en deze waren er nog.. die avond kwam ze gepakt en gezakt naar ons en hebben we er een gezellig avondje van gemaakt. S’nachts werden we rond half 4 opgehaald door de taxi en binnen no time stonden we op Zanderij. Daar een ticket voor Edith geboekt en om half 7 vlogen we met SLM naar Trinidad. Het was maar anderhalf uur vliegen. In Trinidad was het een uur vroeg, dus om 7 uur stonden we op Piarco, het vliegveld van Trinidad. Daar geld gewisseld, wat informatie over guesthouses verkregen en toen met de taxi naar Port of Spain, de hoofdstad van Trinidad. Leuk guesthouse gevonden in het centrum en meteen op stap gegaan. Bleek dat het de dag van de onafhankelijkheid was en er was een grote parade op straat, dat een kleurrijke bedoeling was! Ook kwamen paradewagens met steelpanbands langs, hetgeen waar trinidad en tobago om bekend staat. Erg leuk om te zien en te horen!
Die avond héérlijk gegeten bij ‘laughing Boedha’, een Japans restaurant. We hadden ons laten verrassen door de kok en die had werkelijk allemaal heerlijke gerechten op tafel gezet! Hmmm..!!!
Die avond lekker op tijd gaan slapen en de volgende morgen (zaterdag) kaarten geregeld voor de ferry.. we hadden al gelijk gezien dat Port of Spain een vieze, criminele stad was waar we absoluut niet lang wilde verblijven. Dus hadden we kaartjes voor de ferry voor dinsdag. Die zaterdagochtend geprobeerd een auto te huren, die we pas s’middags rond half 2 kregen. Toen snel met Maracas-bay gereden, wat bekend stond als het mooiste strand van Trinidad. Was een flink stuk door de bergen rijden, met veel haarspeldbochten. We hadden genoeg benzine om de berg over te komen en dan zouden we bij het strand tanken, waar op de kaart een tankstation aangegeven stond. We hadden ons echter een beetje vergist in de hoeveelheid benzine en toen we eindelijk aan Maracas-bay stonden, stond we in het rood. Snel op zoek naar het tankstation en toen bleek dat….deze al 5 jaar gesloten was!!!!!!!! Shit en wat toen… gelukkig was er een vissersdorpje langs het strand waar we zijn gaan bedelen om benzine en gelukkig was er nog iemand met een jerrycan ongemengde benzine… Deze snel ‘overgetankt’ en toen auto geparkeerd en naar het strand… lekker allemaal even de zee in geweest, handdoek gespreid, liggen en….. ja hoor, begint het enorm te regenen! Toen maar een bekend broodje ‘bake en shark’gaan eten… voor het donker de berg weer terug over gegaan en die avond lekker naar de film geweest in MovieTown. Was leuk om te zien dat je hier naast popcorn en snoep, ook gewoon hamburgers, friet, kip e.d. mee de zaal in kan nemen :)
Zondag zijn we vroeg opgestaan en naar Pitchlake gereden, waar het bekende asfalt-meer was. Ik had er zelf nog nooit van gehoord, maar er zijn maar 3 asfaltmeers ter wereld, waarvan die in Trinidad de enige is die groot genoeg is om te exporteren.
We hadden een leuke gids die veel vertelde over het meer en de export. De afgelopen maanden was er enorm veel asfalt geëxporteerd naar China i.v.m. de Olympische Spelen en je zag inderdaad hele afgegraven plekken, maar zoals de gids vertelde, zorgt het meer er zelf voor dat deze plekken binnen enkele dagen (ongeveer 3 dagen) weer aangevuld zijn! Echt ongelooflijk!! Er waren enkele plekken in het meer waar het asfalt vloeibaar was en als je daar in zou gaan staan, zou je gewoon verdrinken, want het meer was ongeveer 80m diep! We mochten er een beetje met een stokje in porren en ik kreeg het natuurlijk meteen voor elkaar om een dot asfalt aan mijn teen en slipper achter te laten. Dit kreeg ik achteraf gelukkig er weer af door petroleum te gebruiken. Maar wat een enorme plakzooi zeg, kauwgom is er niks bij!
Als je over het hardere asfalt liep voelde je het gewoon veren en als je lange tijd bleef staan, zakte je heel langzaam een cm erin. Echt apart. We hebben ook nog even gezwommen tussen twee lagen hard asfalt waar water tussen was blijven staan. Na de rondleiding zijn we naar een ‘mud-pool’ gereden, wat er op het plaatje erg groot en indrukwekkend uit zag. We hadden een soort van krater verwacht waarin modder zou borrelen. In werkelijkheid ging het om een piepklein modderpoeltje van ongeveer 60cm doorsnee… wat een afknapper zeg!!! Al met al wat het wel een geslaagd dagje.
Die maandag niet veel bijzonders gedaan… allerlei dingen geregeld, zoals geld afhalen, visum voor Edith regelen, auto terugbrengen e.d. Die avond vroeg gaan slapen want s’nachts moesten we rond 3 uur op. Tessa stond als eerste op en nadat ze was gedoucht, aangekleed en ingepakt kwam ze erachter dat ze haar horloge nog niet terug had gezet en ze dus een uur te vroeg was opgestaan! Rond half 5 stonden we bij de ferry en om half 7 vertrokken we richting Tobago. Het was 2.5 uur varen, wat snel voorbij ging. Daar een taxi gepakt en richting Charlotville gereden waar we een (helaas vies) huisje op het strand hadden gehuurd. Gelukkig was het maar voor 2 nachten. Het weer was jammer genoeg niet zo goed, maar toch hebben we nog even op het strand kunnen liggen en wat kunnen zwemmen.
Donderdags vertrokken we dan naar Castara, een heel klein vissersdorpje. Daar huurden we een heel gezellig (én schoon!) huisje op 1 min van het strand. Het was daar echt perfect en we hebben daar 7 nachten gezeten!
Zaterdags hebben we een bootreisje gemaakt met Duck. Rond 9 uur vetrokken we en om 10 uur ging het eerste biertje al open! Dat kon natuurlijk niet goed gaan en om 12 uur waren we al flink aangeschoten op de boot en hadden de grootste lol. Toch lukte het Tessa nog om 2 vissen te vangen en het zoontje van Duck ving ook nog een lekkere tonijn. S’middags op een prachtig strandje heerlijk ons eigen vis gebarbecued en opgegeten. Daarna nog wat gesnorkeld en op een zandbank midden in de oceaan gezwommen, waar we gezellig nog een stingray (pijlstaartrog) tegenkwamen. Terug ging een stuk sneller dan heen en het was maar goed dat we allemaal flink gedronken hadden zodat we die klappen van de boot niet zo hard voelde (de volgende dag des te meer!). Even snel op bed gaan liggen en s’avonds met Duck en zijn nichtje naar het vissersdorp naast ons, waar een feest aan de gang was. Was erg gezellig tot de vissers genoeg drank op hadden en toen werd het echt tijd om naar huis te gaan!
Dinsdag een auto gehuurd en naar Pigeon point gereden (mooiste strand van Tobago) en daar nog heerlijk een dagje gerelaxt. Was inderdaad mooi wit strand, heel helder water, maar een beetje te druk (tja, wat wil je na al die dagen in een heel rustig vissersdorpje).
Woensdag nog een boottochtje met Duck en wat andere toeristen gemaakt. Nu wel wat meer van het uitzicht meegekregen ;) deze keer ving ik mijn eigen tonijn (yes :)) en heb hem zelf gepakt en het haakje verwijderd… was toch wel een beetje trots op mezelf ;)
Weer aangemeerd bij een prachtig strandje en lekker wat gezwommen. Op een gegeven moment was dirry lekker aan het zwemmen en ze ziet ineens 4 inlandse jongeren het water uitrennen en ze kijkt onder zich (water was super helder) en ziet een enorme (maar dan ook echt een enorme!!!!!) stingray onder zich doorzwemmen! Ze wist uiteraard niet hoe snel ze het water uitmoest samen met een andere toeriste… haha… en Duck ging dat beest gewoon voeren met vissenkoppen! Echt zo super om te zien, heb die rog zelfs kunnen aaien. En geloof me, hij was ECHT groot! Zeker zo’n anderhalve meter in de doorsnee! Wat een prachtig beest zeg! Hij zit altijd in die baai en de locale vissers hebben hem omgedoopt tot Nemo.. volgens hen doet hij niks, maar ik durfde niet meer echt gerust te zwemmen, want dat beest kwam elke keer naar de kant en naar de boot. Gelukkig zag je hem al van heel ver aankomen, dus konden we op tijd het water uit. Heb nog hele mooie foto’s van Nemo kunnen maken vanuit de boot.
Op een gegeven moment stonden Dirry, Edith en ik op de boot en in eerste instantie lag de boot aan het strand, maar hij dreef langzaam weg. We waren dan ook al enkele meters van de kant toen Duck riep dat we konden eten en ja hoor, net op dat moment komt Nemo weer aanzwemmen… Wij dus wachten tot dat beest wat verder was gezwommen en toen zei Dirry:’kom we kunnen’. Dus ik spring in het water en zie in mijn ooghoek Nemo omdraaien en op me af komen zwemmen, dus ik zwem zo hard als ik kan en gelukkig was ik op tijd bij de kant en ik draai me om en zie Dirry en Edith nog op de boot staan… Zij hadden Nemo ook zien draaien en waren dus niet het water ingesprongen.. ondertussen dreef de boot steeds verder weg en nemo bleef om de boot heen circelen. Zelfs met een handdoek op het water slaan hielp niet :) ondertussen vulde ik lekker mijn bordje met eten en stonden die meiden hulpeloos op de boot te draaien en nemo in de gaten te houden… wat hebben Duck, die toeristen en ik gelachen. Uiteindelijk is een van die mannelijke toeristen het water ingezwommen en heeft de boot naar de kant getrokken… zolang een pijlstaartrog niet bedreigd wordt doet die inderdaad ook niks, maar deze was echt zo reusachtig! Wel echt magnifiek om te zien!
Die donderdag vertrokken we in de middag weer richting Scarborough, de hoofdstad van Tobago, om de ferry terug naar Trinidad te pakken. Daar kwamen we s’avonds aan en we hadden al een kamer gereserveerd in hetzelfde guesthouse. De volgende dag nog wat gewinkeld en nog naar de middagfilm geweest. Daar werden rond 5 uur opgepikt en met de taxi de spullen opgehaald en toen zijn we weer naar het vliegveld gereden. Om 7 uur ingecheckt toen hoorde we anderhalf uur later dat we in eerste instantie 3 uur vertraging hadden. Uiteindelijk zijn we dus i.p.v. 21.00u om 03.00 vertrokken… pff toen hadden we het wel gehad. Uiteindelijk pas om 7 uur thuis gekomen die zaterdagochtend. Meteen me bed in gedoken om wat uurtjes te slapen.
Maar we hebben echt een heerlijke vakantie gehad! Onze groep van 4 was perfect en we zijn helemaal relaxed en bruin terug gekomen… jammer genoeg begon het vervellen meteen en nu zien we er helemaal gevlekt uit!

Heb inmiddels alweer de eerste nachtdiensten erop zitten. Komende donderdag vertrekken we naar Galibi voor 5 dagen, daar is een indianenfestival… ben echt benieuwd…
Ben vandaag even naar de kapper geweest, want wilde het een klein stukje korter, maar het is echt kort geworden!!! Moet er wel weer even aan wennen, tis eigenlijk veel te kort. Gelukkig groeit het snel en hopelijk is het in januari weer op normale lengte.
Goed mensen, ik houd het voor gezien! We hebben uitgebreid gekookt voor Nanette, dus dat wordt zo genieten! Vanavond even een drankje doen in de stad en morgen op de fiets langs de plantages!
Dikke kussssss
PS: foto's volgen, ging niet helemaal goed