update nr zoveel (nu met foto's!)

Lieve allemaal,

Na 2 maanden klim ik eindelijk weer eens achter het toetsenbord.... maar ook al is het zo lang geleden dat ik wat heb geschreven,de schrijfinspiratie ontbreekt nog steeds.

Na de geweldige vakantie in Trinidad en Tobago is het oude vertrouwde Surinaamse leven weer begonnen... Natuurlijk hebben we ondertussen nog wel het een en ander beleefd, maar het lijkt allemaal alweer zo lang geleden, zeker met de geweldige toekomstplannen!! Maar dat vertel ik later ;)

Ok, even snel de laatste feitjes.. Eind augustus zijn we met 15 man richting Galibi vertrokken,waar we 5 dagen lang zouden verblijven om het Galibi-beachfestival mee te maken. Irvin had alles geregeld en we vertrokken s’ochtends vroeg naar Albina, wat een 3-uur durende busreis was. Daar stond ons bootje al klaar.. Helaas zat ik (samen met Tessa en Dirry) aan de verkeerde kant van de boot, want verderop de rivier werd het water wilder en golf achter golf vloog over ons heen. Op Galibi de spullen uitgeladen en er bleek een perfecte hangmattenplaats voor ons geregeld, met een eigen keukentje... hangmatten ophangen, bikini aan en naar het strand om te zwemmen... mis! Je kon er pas in de late namiddag, avond en nacht zwemmen i.v.m. de vele pijlstaartroggen tijdens eb... balen!! En het was heet.. die namiddag konden we gelukkig heerlijk afkoelen en ’s avonds heerlijk aan de borgoe/cola gezeten.. in onze slobberbroeken naar het ‘tent’-feest, dansen tussen de Indianen.. was die donderdag nog erg rustig, de dagen erna was het toch vrij druk en was het volop gezellig! We hebben er in totaal 5 dagen gezeten en hebben ons elke dag prima vermaakt... beetje uitslapen, ontbijten, dierentuintje bezoeken, nachtzwemmen, borgoe drinken, dansen enz... dagen vlogen echt zo snel voorbij!

Midden september waren er 7 familieleden van Dirry overgekomen voor vakantie... nadat Dirry de eerste keer werd gebeld door één van hen dat ze alle 7 (!) het vliegtuig hadden gemist,was het 2 dagen later dan eindelijk zover... ze waren geland in Suriname... enkele dagen later kwam ook Eline, een vriendin van Dirry, die ook bij ons in huis verbleef... hebben met hen weer veel gezelligheid beleefd. Ondertussen was Tessa een weekje naar Nederland geweest voor een bruiloft van haar nicht en toen ze terug kwam nam ze Nadine mee, een vriendin van haar uit Nederland. Nu zaten we met zijn 5-en in ons huisje.. betekende dus veel gezelligheid en veel stappen! 27 september ging Dirry (samen met Eline) weer naar Nederland. Was wel een hefig afscheid (na een flinke avond stappen!)en na veel geknuffel en ‘we gaan je missen’ ging ze dan echt weg... Wat maak je toch veel mee samen in zo’n half jaar! Vanaf dag een klikte het tussen ons drietjes en we waren we echt een drie-eenheid... maar natuurlijk houd het niet op na zo’n half jaartje Suriname, deze vriendschap gaat veel langer duren!

Inmiddels zijn de moeder (Helene), de vriend van haar moeder (Toon) en de broer van Tessa (Jos) inclusief huur pick-up overgekomen. Nadine is een paar dagen geleden weer naar Nederland vertrokken. Vandaag zijn we (Tes, Helene, Toon, Jos en ik) teruggekomen van Brownsberg! We waren donderdag vertrokken, nadat we alle winkels leeggekocht hadden voor onze voedselvoorraad en de pick-up hadden volgestouwd. Begin van de reis ging vlekkeloos, wel een paar keer moeten stoppen om ons geimproviseerde zeil (een bedlaken) opnieuw over al onze spullen in de laadbak te spannen. Nadat we een flink deel over de bauxietweg hadden gehobbeld kwamen we bij het dorpje onder aan de Brownsberg.Daar wat gedronken en we zouden nog 13 km door moeten rijden en dan zouden we er zijn. Na 23 km meer bauxiet en nog steeds geen berg in zicht, hebben we een van de zeldzame auto’s op de weg aangehouden (oftewel Tessa stond wildzwaaiend met haar armen op het midden van de weg en de auto reed gewoon om haar heen, waarna Tessa een ‘ja hállo!’ gebaar maakt en de auto 50 m verderop stopte om haar toch maar te woord te staan). Bleek dus dat we op de weg naar Atjonie reden, wat 95 km verder dan brownsberg lag en dat we dus de afslag gemist hadden. Die 23 km weer teruggehobbeld en daar de juiste afslag genomen en toen 13 km de steile berg op. Was gelukkig goed te doen met de 4-wheeldrive en laat in de namiddag kwamen we aan. Snel hangmatten opgehangen, eten gemaakt en lekker aan een drankje gegaan. Volgende ochtend op tijd opgestaan en na een stevig ontbijt richting de Wittikreek gelopen. Eerst 20min erover gedaan om het juiste paadje te vinden en vervolgens een flinke afdaling gemaakt (wetende dat je hetzelfde pad weer omhoog moet!). Na zo’n anderhalf uur lopen (waarbij Toon een halve schoen verloor en enkel nog een stukje karton had onder zijn halve voet) kwamen we aan bij het ‘indrukwekkende’ kreekje.. ahum.. ok, het is natuurlijk droge tijd,maar als zittend je billen nog niet eens onder water staan, valt het toch wel een beetje tegen! Helene en Toon gingen al snel weer terug, omdat ze het op een rustig tempo wilden lopen...Jos, Tes en ik bleven nog even bij de kreek zitten, waar Jos een zeer uitgebreide, interessante natuurreportage heeft gemaakt (lees: foto’s van mieren, torretjes, vliegjes, spinnetjes, salamandertjes, i-pod –kijkende meisjes ;)). Na een uurje zijn ook wij aan de terugtocht begonnen en na race tegen de klok kwamen we 70 min later terug bij de ingang van het onvindbare paadje, waar we ook Helene en Toon tegenkwamen! Wij hadden de tocht echt in een record-tempo afgelegd (normaal stond er voor de zware terugweg 120min en wij hebben het in 70 min gedaan, ok ieder zweette wel als een otter en onze benen konden bijna niet meer). ’s Avonds gezellig met een Israelier gekaart en die ons foto’s liet zien van zijn tocht naar de Wittikreek.. en wat bleek?! Wij hadden de echte kreek nog niet bereikt, 10m verder was het echte meertje waarbij je bijna kopje onder kon!!!! Grrrrr, hebben wij weer hoor! Maar toch was de tocht zeker de moeite waard en hebben we echt genoten!
Vandaag hebben we lekker uitgeslapen in de hangmat.. s’nachts maakte Tes me wakker om naar de brulapen te luisteren, want de nacht ervoor was ik er gewoon doorheen geslapen, net als door het enorme gesnurk van Jos J Verder vandaag een klein beetje over het terrein gewandeld en toen weer back to Paramaribo. Onderweg hield iemand ons tegen,die om een lift vroeg. Helaas was de auto van binnen vol en moest hij in de laadbak. Ging allemaal prima, tot we een stuk over de bauxietweg hadden met losse bauxiet, reden op dat moment ook veel vrachtwagens dus was een enorme stofbende. Vaak genoeg konden we helemaal geen weg meer zien door de hoeveelheid stof. Voor die man achterop was het echt verschrikkelijk, want ademhalen met zoveel stof is bijna onmogelijk! En echt, die man zat van top tot teen helemaal onder het stof!!! Maar hij lachte nog steeds :)

Goed, dat waren de gebeurtenissen van afgelopen maanden. Maar het laatste nieuwtje heb ik nog niet verteld J worden jullie al nieuwsgierig???? Zal ik het dan maar vertellen?!?!

Ok, op 1 november zal ik niet meer in Paramaribo zijn, of ergens anders in Suriname... En Tessa ook niet... We gaan weg! En nee, niet terug naar Nederland, en niet eens daar ergens in de buurt! Want wij gaan terug naar school! Ja, echt waar... en niet zomaar een school... nee, een echte Spaanse school! En deze school staat ergens in..... COSTA RICA!!!!! Ja,echt waar.... 31 okt op 1 nov zullen we met z’n drieeen (samen met Nanette) naar Trinidad vliegen,van daar naar Panama en dan door naar Costa Rica! Nanette gaat 4 weekjes met ons mee en zal dan terug naar Suriname vliegen om haar bezoek te ontvangen en Tes en ik blijven dan nog met z’n tweetjes achter.. pas op 22 dec zullen wij terugkeren naar Suriname! Dan zullen we ons laatste maandje daar nog lekker doorbrengen om vervolgens 23 jan op het vliegtuig naar huis te stappen! Maar (gelukkig) is het nog lang niet zo ver! Want we hebben nog veel te veel leuke dingen in het vooruitzicht!
Goed lieve mensen, ik houd het weer voor gezien.. de douche roept, ben zelf nog flink oranje van de bauxiet,dus zou lekker zijn om even te baden :) ga proberen nog een blog te plaatsen voor ik vertrek, maar of het lukt weet je bij mij maar nooit ;) en nu eerst een lekkere Hollandse pannekoek!

Hasta la Pasta en Bigi Brasa vanuit het zonnige Paramaribo!