Nickerie en Berg en Dal

We zijn vorig weekend maar weer eens op trip gegaan. Eén van onze taxichauffeurs had in het begin wel eens verteld dat hij een auto thuis had staan die hij voor 40 SRD per dag verhuurde (ongeveer 10 euro). Nanette, Tes, Dirry en ik wilde 2 dagen naar Nickerie gaan en via hem hadden we dus die auto gehuurd: een rode Nissan Sunny uit ’86! Tessa en ik zijn die auto donderdags al gaan halen bij hem thuis en toen bleek dat de banden nog opgepompt moesten worden, de reserveband was niet helemaal in orde (die was leeggelopen en hij had nog geen tijd gehad om te checken wat de reden daarvan was), maar hij zou die voor de zekerheid weer oppompen en ach, we zouden hem vast toch niet nodig hebben. Verder was de auto APK gekeurd (als je een flesje sterke drank meeneemt naar de garage is ie er al zowiezo door ;)) en verzekerd... oke, tes en ik achter hem aan naar de benzinepomp... wel even wennen hoor, dat links rijden en dan ook nog eens in het donker.. maar goed, bij de benzinepomp aangekomen banden opgepompt, reserveband ook, getankt en toen bleek dat hij de accu-oplader was vergeten mee te geven dus die heeft de taxichauffeur nog even snel opgehaald.. vervolgens legde hij ons uit hoe we moesten rijden: rechtdoor en bij de tweede rijbaan erin en dan kenden we het wel weer. De tweede rijbaan konden we niet missen. Goed, wij dus rechtdoor en maar rechtdoor en begon toch wel erg lang te duren voor de tweede rijbaan in zicht kwam.. gelukkig hadden we de kaart bij ons, maar de straatnamen konden we echt niet vinden op de kaart.. nog maar een stukje door.. uiteindelijk maar eens aan iemand gevraagd, bleek dat we allang voorbij de Derde Rijbaan waren! We waren eigenlijk al van de ‘kaart afgereden’... logisch dat we de straatnamen niet konden vinden! Dus weer terug, en uiteindelijk wel de weg gevonden... snel naar huis, omkleden en met de auto (!) naar Havana Lounge.... rond een uurtje of 3 toch maar eens naar huis, want de volgende ochtend moesten tes en ik al om 7u op om de fietsen te gaan ophalen die na een week vertraging eindelijk aankwamen! Dat ophalen ging natuurlijk ook op z’n surinaams, langzaam dus en niet echt georganiseerd... gelukkig waren we als een van de eersten aan de beurt en hadden we snel onze fietsen en pakketjes :) snel naar huis, en zo blij als kleine kinderen snel onze pakketjes uitpakken... vervolgens in de auto gejumpt en Nanette opgehaald en op weg naar Nickerie. Nickerie is een plaatsje in het westen van Suriname, zo’n 237 km van Paramaribo. Via Saramacca, Groningen, Coronie, Totness kom je in Nickerie aan. De hele weg daarheen is geasfalteerd, maar in zo’n slechte staat dat je op sommige stukken maar 40 kunt rijden en voortdurend weggeslagen asfalt moet ontwijken!
Tes reed het eerste stuk en na zo’n 2 uur wilde we even in de berm stoppen, even wat drinken en eten en wisselen van chauffeur... zijn bij afgelegen huisje gestopt, ff de benen gestrekt en ineens kwam de vrouw van het huis naar buiten en we moesten de plantage even zien. T stond er vol met bananenbomen en palmbomen.... na een uitgebreidde fotosessie stapten we weer in de auto en dirry wilde de motor starten en...niks.... geen gegrom, geen gepruttel, gewoon niks... oh oh en wat nu.. oh ja die accu-oplader.. snel dat ding erop gezet en nog eens starten... enkel wat gepruttel, maar meer niet...na 6 keer proberen gaven we het maar op... dan maar hopen dat er een auto langs rijdt en die aanhouden... de eerste auto reed door, maar bij de tweede auto hadden we geluk... een hindoestaanse familie stopte en met behulp van startkabels en een flinke dot gas van die man, kregen we onze motor aan.... pfff.... maar dit wilde we niet nog een keer, dus dan maar in 1x door naar Nickerie zonder te stoppen! Gelukkig hadden we mooi weer en tufte we lekker voort...
In de het begin van de middag waren we dan ook al in Nickerie. Via ons reisboekje hadden we al een middenhotel gezien en aangezien Nickerie een stuk kleiner bleek dan gedacht hadden we het hotel ook in 1x gevonden. Voor 75 SRD (ongeveer 20 euro) hadden we een 3 persoonskamer met een extra matras en ontbijt... dus voor 5 euro per persoon hadden we onderdak. Het was een zeer eenvoudig hotel en we hadden al gelijk een ongenodigde gast op onze kamer, namelijk Zaza de kakkerlak...
Waren eerst even wat gaan eten in een Chinees restaurant, waar we vrij lang moesten wachten en daarom maar besloten om Dirry aan te kleden tot een prinsesje :)
S’middags lekker gewinkeld in Nickerie en tegen zonsondergang wilde we met de auto naar Zeedijk. Bij Zeedijk kan je de zonsondergang bekijken aan de Atlantische Oceaan. We waren al aan de late kant, de zon begon al wat onder te gaan, dus we haasten ons terug naar het hotel. Dirry zou de auto vast starten en Tes, Nanette en ik liepen snel naar onze kamer om de spullen weg te zetten en de fles Borgoe en cola mee te nemen. Ineens hoorden we een flinke knal en het eerste wat Tes en ik tegen elkaar zeiden: ‘oh shit he, Dirry is tegen de bloembak gereden!’ (de auto stond namelijk op een helling met een bloembak voor de auto). Nanette nam echter meteen een sprintje richting Dirry en toen we daar aan kwamen, bleek dat de accu ontploft was! Dirry had geprobeer de motor te starten, een enorme knal volgde en de auto begon te roken en te lekken! Gelukkig was ze meteen uit de auto gesprongen en was er niks ernstigs gebeurd, maar onze accu was wel overleden. Accu was totaal gescheurd....
Toen maar een taxi gebeld en met de taxi naar Zeedijk. Daar niet eens van de zonsondergang kunnen genieten, want het was bewolkt! Maar toch hebben we heerlijk genoten van het zeewindje en het geluid van de golven. Na een anderhalf uur weer terug gegaan en nog even in Nickerie ergens wat gedronken. Toen terug naar het hotel en uiteraard wilde niemand naast Zaza op de grond slapen, met het gevolg dat Tes, Dirry en ik in 1 bed lagen...
Volgende morgen vroeg ontbeten en daarna op zoek naar een garage voor een nieuwe accu... die was snel gevonden en ze zouden iemand langs sturen om naar de accu te kijken en een nieuwe te gaan halen en te gaan plaatsen... Wij hadden besloten om dan 2 om 2 naar de centrale markt te gaan.. Dirry en Nanette gingen eerst naar de markt en Tes en ik zouden op de monteur wachten. Die kwam na een half uurtje en toen bleek dat Nanette de autosleutel had!!!!! Oeps.... gelukkig was de markt dichtbij en hebben we de sleutel even snel opgehaald.
Accu was aan het eind van de ochtend geplaatst en toen zijn we gelijk op huis aan gegaan, want we wilde nog wat plaatsjes bekijken, wat we eigenlijk op de heenweg zouden doen maar toen noodgedwongen in 1x door naar Nickerie moesten.
Op de terugweg even langs Totness gereden, waar we even langs de zee zijn gereden. En verder lekker mango’s gehaald en een mooi plantje voor Nanette... en ja hoor, ineens een lekker band! Ook dat nog!!! We hadden gelukkig heel veel geluk dat we net voor een huis stranden (de weg van Nickerie-Paramaribo heeft hele lange stukken onbewoond gebied) en dat er twee mannen waren die wel even wilde helpen met het verwisselen van de band... totdat ze onze reserveband zagen! Maar die wilde ze er niet op zetten, er zat geen profiel meer op en het ijzerdraad stak uit de band... maar we hadden niks anders, dus we moesten wel... toen hebben ze een achterband voor gezet en die slechte reserveband achter.... hopelijk zouden we paramaribo halen, maar we mochten zeker niet harder dan 40 a 50 km/h rijden... dus met een slakkegangetje zijn we terug naar paramaribo gereden. Gevolg was dat we er zo’n 7 uur over hebben gedaan om terug te komen....
Die taxischauffeur waar we de auto van hadden gehuurd konden we natuurlijk wel schieten, maar die heeft wel alle onkosten terug betaald.

De volgende ochtend zijn Dirry en ik naar Bergendal geweest, een oude plantage in het binnenland waar nu activiteiten werden georganiseerd. Om kwart over 6 stonden we al voor een hotel in de stad, waar we op t busje stapten die ons via de bauxietweg naar Bergendal zou brengen. Onderweg nog een keer gestopt en wat gegeten en gedronken en rond een uur of kwart over 9 waren we bij Bergendal. Daar in groepen verdeeld en wij zijn begonnen met het kajakken over de Suriname-rivier. Echt ontzettend mooi om midden door het bos te kajakken, vooral in de kreekjes was het prachtig. Daar zaten kleine kaaimannen, op hun luchtbelletjes na hebben we ze helaas niet gezien.
Na het kajakken zijn we gaan hicken. Een surinaamse man (Kaatje), die geboren en getogen was op Bergendal (en later 23 jaar in Rotterdam had gewoond en nu weer wat terug gekeerd) gaf ons een prachtige rondleiding en vertelde over de plantage en de slavernij. We hebben verschillende graven gezien van voornamelijk slaven.
Na het hicken zijn we gaan lunchen en na het lunchen kwam het leukste: canopy, oftewel van de kabelbaan! Na een keer te hebben geoefende gingen we het bos in (waar we nog een anaconda tegen kwamen!) en ging ik al eerste van kabelbaan nr 1 af. Op het platform van kabelbaan nr 2 begon me hart wel wat sneller te tikken... wat een hoogte! En je staat gezellig met 10 man op zo’n platform. Maar het was echt wel geweldig, het waren 10 kabelbanen in totaal. Er was 1 kabelbaan waarbij je over de Suriname-rivier ging, deze kabelbaan was zo’n 140 meter lang en 35 meter hoog! Dit was echt heel gaaf!!!!!
Na de kabelbanen nog even gezwommen (mocht niet te ver van de kant i.v.m. de stroming en de piranja’s) en lekker wat geluierd. Rond een uur of 5 weer terug met het busje naar Paramaribo...

Verder afgelopen week dagdiensten gehad.. was erg druk op de verloskamer. Momenteel zit ik in de nachtdienst, afgelopen nacht nog een snelle bevalling gehad...
Inmiddels zijn we ook met Spaanse les begonnen... erg leuk en op zich niet zo heel moeilijk, want je kan veel woorden uit het Engels en Frans afleiden...
Normaal gezien gaan we deze vrijdag een fietstocht naar de plantages maken, maar het regenseizoen is echt begonnen nu en we moeten dus even afwachten of het wel door kan gaan! Vandaag heeft het ook echt de hele dag geregend! Vanmorgen weer tot de enkels in het water gestaan... wel heerlijk weer om in te slapen!

Goed, lieve mensen, dat was het verhaal weer voor deze week. Geniet van de foto’s!!
Bigi brasa